3. Ebrodelta en via een bergetappe naar Burriana

08-01-2016 Naar de Ebro-delta

Om 10.00 uur staan we in de winkel van camperbenodigdheden in Cambrils. Er is een grote keuze, dus Nart sloopt eerst maar even het oude kapotte pompje eruit om te overleggen welke we als vervanging moeten hebben. We nemen er een die wat krachtiger is, maar of ie dan ook langer meegaat? Dit is onderhand pompje nummer 5 sinds de aanschaf van deze camper. Nart is niet zo’n handige klusser, maar dit lukt hem nog wel; na een half uurtje is het nieuwe pompje geplaatst en hij doet het ook nog…. We kunnen weer verder. Een 60 kilometer rijden en we zijn in de Ebro-delta. We hebben nog nooit overgeslagen om hier een paar dagen te fietsen of te wandelen. Er is zo veel te zien in dit waterrijke, geheel vlakke gebied. Deze keer kiezen we de noordkant van de Ebro en strijken neer op een nieuwe camperplaats in Deltebre. Een mooi uitgangspunt om de omgeving te verkennen. Omdat het wat laat is (14.15 uur) voor de 17 km lange en 4 uur durende fietsroute richting de baai Badia del Fangar, en we die op ons gemak willen doen,gaan we nog een keer naar Riumar, de monding van de Ebro. Omdat we van te voren niet goed kijken waar we nu starten, fietsen we totaal de verkeerde kant op en na 5,5 km zijn we weer bij de startpositie terug!! O … we zitten aan de noordkant van het brede kanaal…. Nou toch maar nu de goede kant op dan. Lekker de wind in de rug, dat schiet goed op. We zien flamingo’s vanaf de grote uitzichttoren, passeren het haventje met terrasjes (nee nu maar even niet, anders zijn we voor donker niet terug!), de vuurtoren en een paar kijkhutten. De terugweg valt wat tegen, met pal de wind tegen. Net voor de zon helemaal verdwenen is zijn we terug.. totale afstand: 32 kilometer….!!

09-01-2016 De kef –en blafroute

Het heeft vannacht wat geregend en het is bewolkt, maar dat houdt ons niet tegen om de fietsroute naar de Baai van Fangar te gaan maken. Ook hier weer enthousiaste richting bordjes aan het begin van de route en daarna… zoek het zelf maar uit. Gelukkig hebben we een kaartje met beschrijving, maar dat is nog geen garantie voor de juiste paden.. Bij elk boerderijtje of bedrijfje dat we passeren worden we ontvangen met (vaak) agressief geblaf of gekef . We fietsen door de rijstvelden en bereiken de Badia del Fangar, een immens grote baai met een haventje, aanlegsteigers , vuurtoren heel ver weg aan de overkant en honderden watervogels: aalscholvers, flamingo’s, reigers, meerkoeten,meeuwen, eenden en nog meer. Er zijn tientallen fotograven plaatjes aan het schieten en Nart doet enthousiast mee. Na 3 uur fietsen zijn we weer terug in Deltebre, lunchen daar en gaan dan per camper naar Riumar( net als gisteren) en wandelen op ons gemak langs alle kijk en observatieposten in het gebied bij de monding van de Ebro, dat Garxal wordt genoemd. Ondertussen is de zon door de wolken gebroken en we maken een heerlijke wandeling waarbij genoeg te zien is.

10-01-2016 . Torrenostra

Zondag vandaag. Lekker rustig op de weg dus; het gaat tussen de sinaasappel-boomgaarden door. De plannen: een wandeling maken bij Torrenostra. We waren hier al eerder, maar dan aan de zuidkant van dit gebied. Een korte rondwandeling van 5 kilometer; eerst een eind langs het strand tot aan de uitkijk en dan de rietlanden in tussen kleine meertjes door. Het waait nogal adembenemend, maar de temperatuur is prima, een jas is eigenlijk niet nodig. Na zo’n 300meter wordt het pad geblokkeerd door diepe plassen waar we niet omheen kunnen, laat staan doorheen, dus dan maar terug en de route linksom proberen. Dat lukt beter. We verwachten eigenlijk wat watervogels te zien maar het blijft bij een enkele meeuw in de lucht. Zelfs de gewone eendjes hebben al dit water vandaag niet kunnen vinden. Ons einddoel vandaag is Burriana, net voorbij Castello. In ons foldertje: Parc natural del Prat de Cabanes-Torreblanco (waar ook de wandeling in stond) geeft aan dat er op onze route een interessante streek is nl.: Parque Natural del Desierto de las Palmas. We zetten het in de tomtom en die wijst ons de weg. Eerst vanaf de doorgaande weg de N-340 via kleine smalle weggetjes de berg op. Schitterende rode aarde met olijfbomen en palmen in een vallei en een grandioos uitzicht over de kust. Er staan allerlei namen van wielrenners op de weg gekalkt.. is de Vuelta hier onlangs langs gekomen? We passeren oude kerkjes en een kloosterruïne. Beneden gekomen is het niet ver meer naar de haven van Burriana. We kennen deze plek van onze vorige trip. Er staan ook nu aardig wat campers. De plek is een zgn. gedoogplek en het is altijd spannend of de lokale autoriteiten tijd en zin hebben om de plaats te ontruimen. Er staan hier vooral veel Nederlanders, maar ook Duitsers, Engelsen en Fransozen. We vinden een mooi plekje en kletsen even met de buurvrouw die ook vandaag is gearriveerd. Ze komt uit Veldhoven en woont met haar Eindhovense echtgenoot al weer lange tijd in Ede.

11-01-2016. Wandel- en fietstochtje.

Het heeft vannacht flink gestormd; we stonden te dansen op onze bandjes. Maar als we wakker worden is de wind weg en schijnt de zon. We besteden deze dag aan een wandeling langs de boulevard en het strand in noordelijke richting en na de lunch fietsen we een eind naar het zuiden, naar l’Estany de Nulles. Er zijn veel vogeltjes te zien in de palmbomen langs het strand. De plas bij Nulles is een grote vijver met veel eenden (muskus-, soep- en wilde eenden ) die meteen op ons afkomen en om brood bedelen. Verder zien we Aalscholvers, op elk paaltje wel één. Terug op het camperveldje worden we begroet door Peter, de vorige eigenaar van onze Pözzle. Niet te geloven: elke campertocht komen we hem en zijn vrouw Riet wel een keer ergens tegen en de eerste vraag is steevast: en… bevalt de Pözzle nog altijd?