16-01-2016 Weer een wandeldag …El Mojòn en Las Salinas

Gelukkig weer heldere lucht en volop zon… wel een straffe wind…. Eerst een ochtendwandeling langs boulevard en strand in noordelijke richting naar de haven van Pilar de Horadada. Op zaterdagochtend zijn er aardig wat joggers, hondenuitlaters en wandelaars op pad. De havenpier is apart met z’n gekleurde rotsblokken. We zien in een hoge palmboom een nest met Monniksparkieten die hun aanwezigheid verraden door luid geschetter. 6 kilometer later zijn we terug en gaan richting San Pedro de Pinatar om wat inkopen te doen en te tanken. Vlak bij zijn weer grote zoutmeren en we vinden het niet erg daar nog eens een wandeling te maken. We kiezen voor die in San Pedro (Playa la Mota). Een kaarsrechte lange pier, in de Mar Menor, die regelrecht naar La Manga aan de overkant lijkt te gaan. Aan weerszijden grote zoutmeren met veel watervogels zoals Flamingo’s, geoorde Futen, Aalscholvers en veel soorten eenden en meeuwen. Aan het begin staat een oude molen en na zo’n 3 km weer één. Daar draaien we om. We besluiten om de paar km terug te rijden naar El Mojòn voor de overnachting. Een heel rustig plekje. In een paar bomen zijn een stuk of 30 parkieten even nog wat aan het rond kwetteren en een enkele camperaar zoekt nog een geschikte standplaats als de zon onder gaat.

17-01-2016 Cartagena voorbij.

We gaan vandaag toch ons mooie plekje verlaten om verder op te kijken… er komen er nog zo veel… In Cartagena gaan we onze gastank bijvullen en ons afvalwater lozen. Tegenover het servicestation is een Eroski waar je de was kunt laten doen binnen een uur; dat lijkt wel een goed plan… alleen de Eroski is dicht… alleen vandaag of permanent? Dat is niet duidelijk. Dan maar nog even geduld. Het gaat door naar La Azohia; daar waren we al twee keer eerder en een volgend bezoek waard. We passeren eindeloze velden met artisjokken en de eerste plastik kassen komen in zicht. Op het camperveldje staat het aardig vol, maar we vinden toch een eerste klas plaatsje met zeezicht en “zonneterras”. Wel is waar moeten we de oprijblokken gebruiken, want het terrein is alles behalve waterpas, maar het lukt. Even een sokkenwasje dan maar… de zon en een briesje doen de rest. Stoeltjes buiten en heerlijk in de zon lunchen en daarna speuren naar de veldleeuweriken die rondscharrelen, een boekje lezen en/of de activiteiten van de medecamperaars aanschouwen; er is altijd wat te zien. Tegen vijven gaan we op pad, langs de boulevard richting het haventje. De bedoeling is vandaag uit eten te gaan. Er is niet veel open, ondanks het aantal dagjesmensen. Halverwege komen we langs Bodega Molino die tot 23.00 uur open is. Het terras zit helemaal vol. We lopen door tot de haven, waar in de rambla ook nog een stuk of 20 campers staan. Op de terugweg leggen we aan bij Molino; eerst de wijntje op het terras en later eten we binnen een heerlijke vis-paella. Het is een gezellige tent! De rode wijn smaakt erg lekker en we nemen een 5 liter doos van het zelfde mee als we afrekenen.. De zon is net onder als we weer terugwandelen naar ons campertje. Er is een mooi lichtjespanorama aan de overkant bij Mazaron en Isla Plana.

18-01-2016. Een heen-en weer wandeling

Oei… wat schijnt die zon al lekker warm zo vroeg! Na een rustige start gaan we tegen elven op pad. Eerst de boulevard langs richting de haven en dan bij de rambla omhoog; een keienpad. We lopen door een woest landschap vol met planten, bloemen en vogels naar het gehucht Capillo de Adentro. Op de verharde weg aangekomen strijken we even neer op een bankje om vervolgens via een omweggetje weer terug te lopen. Helaas houdt het GPS-je van Nart er mee op en voordat hij dat in de gaten heeft zijn we al weer een kilometer verder. Terug dan maar weer. Toch afslaan bij de bron. Dan mis ik ineens de verrekijker; op het bankje laten liggen? Nog maar verder terug dus. Hij ligt niet op het bankje, maar op een muurtje, daar waar in mijn vest heb uitgetrokken. Gelukkig maar! Weer op weg nadat we onze boterhammen bij de bron hebben opgegeten. Wat een schitterende natuur hier, met die hoge bergen om ons heen. Die bergen houden meteen een hoop wind tegen zodat het in deze hoek altijd lekker warm is…. Tegen half vier zijn we terug met 11,5 km in de benen. Stoeltjes buiten en lekker thee drinken en lezen in de zon.

19-01-2016 We “verkassen”.

Er moeten huishoudelijke taken worden verricht, de watervoorraad moet worden aangevuld net als de koelkast. We verplaatsen ons vandaag maar 30 km. Na de boodschappen bij de Lidl in Mazzaròn gaan we door een compleet kassenlandschap naar Calnegre. Daar is een camperplaats met servicefaciliteiten, waaronder een wasmachine. De plek ligt vlak aan het strand, dat hier voornamelijk uit kiezels bestaat. We worden welkom geheten door een goed Engels en Duits sprekende Spanjaard. De overnachting kost hier 6 euro en de was wordt voor 4 euro gedaan. Morgen (nat) klaar. Er zijn wel waslijnen om de was dan te drogen te hangen. Ik geef een tas vol mee. ’s Middags gaan we natuurlijk een eind wandelen. We waren hier al eens eerder, toen met de fiets vanuit Ramonete. We lopen nu naar het zandstrandje in een baai, alleen bereikbaar via een omhoog en omlaag slingerend pad. Al met al zo’n 5,5 km, met flinke klimmetjes erin. Aan het strandje staat 1 camper, de uitspanning is gesloten. Terug op de camperplaats zitten we nog even buiten.

20-01-2016 Een rijdende droogcabine

Helaas de zon schijnt niet en daar zitten we dan met 5 kilo natte was. We hangen zoveel mogelijk op lijntjes en hangertjes binnen en in een rijkelijk naar wasmiddel geurende camper gaan we op weg… op zoek naar de zon. Richting Àquilas, maar eerst even kijken bij Calarbadina; zo'n 25 km verderop, daar was een aardig stuk strand met wat begroeiing, een mooi plekje om een nacht te blijven en zo waar de zon schijnt hier. Er staan aardig wat campers, maar er is plaats genoeg. Ramen open, was naar buiten en drogen maar!!! Na een uurtje wint de bewolking het en er vallen wat druppels… de was maar weer naar binnen dan. Even later: weer zon… Tegen half drie trekken we de wandelschoenen aan en gaan op pad; eerst wat bergjes over en dan naar de toren net voorbij Calarbadino, dat net voor de Cabo Cope ligt, een hoge ruige kaap. 3 gevonden geocaches, 11 kilometer en 3 ½ uur later zijn we weer terug bij de camper, waar we ons een koud biertje goed laten smaken…. Het grootste gedeelte van de was is dan droog.