Zondag 06-03-2016 Van Ponte de Sor naar Abrantes

We zijn vandaag laat op en laat weg omdat ik eerst nog de nieuwe serie verhalen en foto’s op reismee willen zetten en Nart nog wat kaarten wil downloaden voor de wandelingen in de komende dagen. Om 13.00 uur rijden we de brug over de Tejo (Taag) over in Abrantes en meteen zijn we dan ook Alentejo uit. We waren hier al eerder en we rijden door naar de bovenstad waar we op de parking eerst lunchen en dan een wandeling maken naar de burcht met de grote tuin ernaast. Ik vind het leuk om toch ook nog wat langer aan de Taag te zijn en we rijden dus weer omlaag en parkeren op de camperplaats bij Aquapolis, een wandelgebied pal aan de rivier. We herkennen de plek uit 2010 en maken een wandeling en besluiten ook hier te overnachten. Of het rustig is moeten we afwachten want pal aan de overkant is een kermis bezig en de muziek schalt luid over het water. Tegen half zeven gaan we in het restaurantje wat eten; we zijn aan de vroege kant want de kok komt pas om 7 uur. Geen probleem we drinken vast wat en nemen wat olijven en brood met sausjes. Zoals gebruikelijk in restaurants, hangen ook hier 4 grote tv-schermen waarop nu een voet balwedstrijd is te zien. Het eten smaakt goed: Nart eet choquinjos (kleine inktvisjes) met frietjes en ik bacalhau (kabeljauw)met een enorme hoeveelheid aardappelschijfjes, die ik nog niet voor de helft op krijg. Lekker wijntje erbij ( halve liter voor 2 euro) en de dag wordt prima afgesloten. == Om een vraag van Piet te beantwoorden: We gaan slechts af en toe uit eten; meestal kook ik een eenpansgerecht van veel verse groente met vis of kip. Ik heb dan ook een heel arsenaal aan kruiden bij me en verse groentes zijn overal te koop, hoewel in Portugal wel erg veel kool gegeten wordt. == Morgen weer verder noordwaarts de provincie Beira in.

07-03-2016 Abrantes - Sardoal - Miranda do Corvo

In de Capitoolgids lezen we dat er in Sardoal, een pittoreske stad, 8 km ten noorden van Abrantes een fascinerende “Christus met de doornenkroon” van de Meester van Sardoal hangt in de 16^e eeuwse kerk São Tiago e São Mateus. Die willen we gaan bekijken. Sardoal blijkt een prachtig en levendig stadje te zijn, met veel oude huizen en straatjes van grote keien, 6 kerken en kapellen en een klooster. Het is een erfstuk van religieuze kunst. In de kerken bevinden zich barokke altaarstukken van fijn houtsnijwerk, schilderijen, de meeste op hout en afbeeldingen in azulejos. We lopen eerst naar de Matrizkerk waar de schilderijen zich bevinden, maar er is een mis bezig, dus willen we daar niet storen. We bekijken de andere kerkjes en weer terug bij de Matrizkerk, is die op slot. Als we terug zijn op het pleintje lopen we even het toeristenkantoortje binnen om te vragen of we de Sardoal schilderijen kunnen bekijken. De jonge man gaat met ons mee en we krijgen een privé rondleiding naar en door de kerk en hij vertelt ons enthousiast van alles over Sardoal en zijn beroemde schildersschool, die zich in Coimbra bevond. Daarna wijst hij ons naar het klooster vooraan in het dorp en natuurlijk gaan we daar ook heen. Het klooster grenst aan een soort verzorgings/revalidatie tehuis, want iedereen loopt hier met krukken of looprekjes. Ook hier gaat een jongeman mee met ons om deuren open te maken en ons in de gelegenheid te stellen om de kloostergang, de kerk , de sacristi en de kapel te bekijken en te fotograferen. En dan te bedenken dat er maar 5 regeltjes in de Capitoolgids staan over dit stadje, waar zoveel mooie dingen te zien zijn. We vervolgen onze tocht in noordelijke richting en we komen in een steeds bergachtiger gebied dat dicht bebost is met naaldbomen, eucalyptus en eiken. We nemen een mooie route via smalle kronkelwegen en bijna verlaten dorpjes. De uitzichten zijn schitterend. We eindigen vandaag in Mirando do Corvo niet al te ver van Coimbra. Er is een prima camperplek met service, net buiten het centrum. We willen het verdere vervolg van de reis zo veel mogelijk over rustige “groene”weggetjes en nog niet door ons bezochte plaatsen laten lopen. We bekijken de route van dag tot dag aan de hand van onze Capitool- en wandelgidsen.

08-03-2016 Een bergetappe naar Terme São Pedro do Sul

Na wat nodig poets en schoonmaakwerk zijn we weg. Nart heeft een “interessante” route in de navigator gezet, dwars over bergen en langs uitzichtpunten. De zon doet weer zijn best en de wegen lijken wel uitgestorven in deze streek. Op 600 meter hoogte ligt Caramulo tegen een berg aan geplakt en hier houden we onze middagpauze en maken we een wandeling door dit dorp. Er zijn 2 musea maar daar hebben we geen zin in, veel te mooi weer om binnen te zijn. We wandelen door het dorp en een park waar elk stukje groen bestaat uit Schoenlappersplanten… een favoriet plantje hier. Dan weer verder; af en toe wil onze tomtom wel heel smalle straatjes door en we zijn blij dat er geen tegenliggers zijn. De hoogste pas die we oversteken in de Serra do Caramulo is zo’n 880 meter hoog. Heel in de verte zien we besneeuwde toppen. We eindigen de dagtrip van ruim 100 km in Terme São Pedro do Sul, een stadje met thermaal bronnen aan de rivier de Vouga. Morgen eerst hier het stadje verkennen voor we verder gaan.