De noord Spaanse kust…

11 maart 2016: Portugal uit en Spanje in

Vanochtend stroomt de parking in Chaves al vroeg vol. Om 10.00 uur vertrekken we. Na een half uurtje passeren we de grens met Spanje. De geplande route gaat via de snelweg naar Ourense en dan door naar Chantada waar een camperplaats is. Het schiet goed op. Ourence blijkt een grote stad te zijn.. eerst maar even naar de Lidl. Dan besluiten we van plan te veranderen en niet in de stad te gaan rondkijken maar de kloof van de Sil te gaan bezoeken en daar een wandeling te maken. Het ravijn van Gargantas de Sil wordt een van de mooiste natuurattracties van Galicië genoemd. Het heeft een mediterraan klimaat en is een goed wandelgebied. Na wat zoeken ontdekken we dat de weg door en naar de kloof “under construction” is. We rijden dan maar naar het klooster “Monasterio de San Esteban de Rivas de Sil” . De weg er naar toe blijkt langer dan we denken en gaat al slingerend berg op en af. Bij een uitzichtpunt komen we er achter dat de dimlichten, zowel rechts als links niet werken. Toevallig allebei tegelijk kapot of is het een zekering? Uiteindelijk komen we in Luintra en dan is het nog 8 km verder. We zien af van een wandeling, lunchen eindelijk en zoeken op de kaart een alternatieve weg terug naar beneden om uiteindelijk via Monforte in Sarria uit te komen waar we een camperplaats aan de rivier de Sarria vinden. Inmiddels de 5000 km voorbij. Eerst een wandeling langs het riviertje en naar het centrum. We zoeken een Vodafone maar vinden er geen. Dan morgen maar. Nart controleert nog even of er een zekering stuk is, maar kan niks ontdekken. Ook morgen een garage zoeken, die zien we altijd zat.

Zaterdag 12 maart 2016 Lugo en Ribadero (aan de noordkust)

De zon schijnt als we wegrijden, maar koplampen hebben we toch wel nodig ( mist bv of tunnels). We zoeken in de tomtom een garage in Sarria op en kunnen die vervolgens niet op dat adres vinden. Dan een andere: ook die klopt niet. Hè vervelend, nou dan rijden we eerst maar een eind en zoeken er een in Lugo. Net als we Sarria uit zijn: dikke mist… gelukkig doet “groot licht” het nog wel. Net nu kunnen we niet internetten… Na ook in Lugo twee keer tevergeefs een garage te hebben gezocht, bellen we de ANWB. Iemand uit Barcelona gaat ons terugbellen met een adres van een garage die open is… het is immers zaterdag!! Oei dat hadden we nog even niet in de gaten. Na drie kwartier nog geen reactie, dus nog maar een keer naar Den Haag gebeld. De jongeman die ik nu aan de lijn krijgt is meteen bereid zelf even te zoeken als ik vraag hoe moeilijk het kan zijn om een adres op te zoeken in Lugo. Hij geeft ons een straatnaam waar een Peugeot garage moet zijn. Het huisnummer kent onze tomtom dan weer niet. We rijden er heen. Het is aan een drukke doorgaande weg met links en rechts garages. Voor we het weten zijn we er alweer voorbij. Hier wordt 80 gereden, dus je kunt hier niet met een slakkengangetje op je gemak zoeken. Vijf km verder kunnen we pas weer omdraaien en zitten dan dus aan de verkeerde kant van die drukke weg. Als we er in de buurt zijn zie ik ineens een Citroengarage… moet ook kunnen en we draaien af. Gelukkig is de werkplaats nog een uurtje open en we worden keurig geholpen aan twee nieuwe lampen. We nemen meteen nog maar twee reservelampjes mee. Kosten montage 11 euro, kosten lampjes 48. Dan kunnen we eindelijk Lugo gaan bekijken nadat we geluncht hebben op de camperparking die maar 10 minuten lopen van het middeleeuwse centrum af is. Lugo is de enige Spaanse stad die nog volledig wordt beschermd door wallen rondom de middeleeuwse binnenstad. De muur is zo’n 3 kilometer lang, 10 meter hoog, 4 -5 meter breed en heeft 85 ronde uitbouwen die vroeger torens waren. Door tien poorten kun je er naar binnen. We bekijken eerst de imposante kathedraal, vooral van binnen schittert het goud je tegemoet. Er zijn prachtige gebrandschilderde ramen en veel zijkapellen. Het is tevens een rustpunt voor de pelgrims op de weg naar Santiago. Het ontwerp is gebaseerd op de pelgrimskerk van Santiago. Dan gaan we de stadswal over en bekijken de gebouwen van zowel binnen als buiten de muur. Een plezierige wandeling, natuurlijk helemaal met de zon op je hoofd. We rijden na de wandeling nog 85 km door naar Ribadeo aan de kust en vinden aan de jachthaven een mooi plekje. We zoeken een Vodafonewinkel en kunnen voorlopig weer internetten en bekijken meteen het aardige hooggelegen centrum waar mensen flaneren en kinderen de speeltuintjes bezet hebben.

Zondag 13-03-2016 Via Luarca naar Gijón

Alweer mooi weer, er komt geen einde aan!! Voor we vertrekken even een wandeling langs de haven. Dan op weg naar Luarca, een leuk stadje op de route langs de noordkust, die hier Costa Verde heet. Vooral de vissershaven is een drukte van belang. Een kronkelend riviertje, de Rio Negro, stroomt er dwars door het stadje heen. Vanaf de parkeerplaats maken we een wandeling naar het centrum, de haven en het strand. We vervolgen onze weg via de autoweg naar Gijón, zo’n 80 km verder in oostelijke richting. Daar zoeken we de camperparking op die in onze gids vermeld staat, pal naast het brede zandstrand en de haven waar de grote schepen vertrekken. Van hieruit kun je per veerboot naar St. Nazaire in Frankrijk . We gaan weer op pad; het is een flinke wandeling naar het schiereiland, waarop het oude centrum ligt. We passeren een paar strandjes en een lange brede boulevard. Het is zondag en dat is te merken aan de vele mensen met kinderen die flaneren en barretjes bezoeken. Er is van alles te zien. We beklimmen de heuvel op het schiereiland, wandelen door het park daar boven en gaan via tussen weggetjes weer terug. We zien links en rechts “Sideria’s” en vermoeden dat cider hier wel eens een streekdrank kan zijn. We passeren een grote “boom”van lege ciderflessen en als we een bar binnenlopen staat dit inderdaad op het menu. We bestellen een fles en de serveerster legt ons uit hoe we die, via een plastik pompmannetje, moeten tappen vanuit de fles. Het smaakt in ieder geval prima. Dan weer terug naar de camper. Op nog geen 100 meter afstand is een klein (strand)restaurantje en we gaan daar eten. We krijgen een heerlijk dagmenu : vooraf een tonijnpaté, dan gegrilde vis en garnalen met salade en tenslotte als toetje wentelteefjes. Daarbij een heerlijk witte huiswijn, en als Nart om een streekborreltje vraagt ( wat hij vaker doet) krijgen we een anijsdrankje met kersen… heel apart! De eigenaar/kok is een joviale man die graag een gesprek aan gaat met zijn gasten. Ook de 2 dames die bedienen zijn erg aardig. Kortom een zeer geslaagd etentje als afsluiting van een opnieuw prachtige dag.

14-03-2016 Via Llanes naar Santander

Het schiet al aardig op naar de Franse grens; vandaag weer een kleine 200 km verder. We blijven ons verbazen over het prachtige weer; er staat hier aan de noordkust wel een frisse wind, maar dat hoort ook zo aan de Golf van Biskaje toch? We gaan de Picos de Europa voorbij en we zien de sneeuw en/of het ijs op de toppen liggen. De Autovia del Cantábrico is rustig en we passeren het ene na het andere viaduct en komen ook door de nodige tunnels. Onze tussenstop vandaag is Llanes, een kleine kustplaats, waar de grote blokken die de haven beschermen zijn beschilderd door een Baskische kunstenaar. Het is een kleurrijk geheel. De getijdenrivier die dwars door het dorp loopt ligt vol met bootjes aan meerpalen, zodat bij stijging van het water de boten niet aan hun scheepstouwen komen te bungelen. Er zijn middeleeuwse wallen en grote huizen gebouwd door Amerikaanse emigranten. Boven op de hoge landtong loopt een wandelpad, vanwaar er mooi zicht is op het centrum en Playa de Sablón. Nadat we er zo’n anderhalf uur hebben rond gekeken rijden we door richting Santander; eerst over de snelweg en een eindje verder over de vlak langs zee lopende N-weg. Er is van alles te zien. In Santander, een erg grote stad, rijden we naar het havengebied, waar vlak naast de start en landingsbaan van het vliegveld en parking voor campers is gemaakt. Er is service en gratis stroom en volgens onze gids ook een wasmachine, maar bij navraag in het kantoor van de havenmeester,kan die alleen in het hoogseizoen worden gebruikt, net als de wc’s en de douches. Jammer want we hebben weer wat schoon goed nodig. Natuurlijk een wandelingetje langs al dat botenwerk en er is zicht op de overkant waar het centrum van Santander ligt aan de zeer grote baai met diverse mooie zandstranden, pieren en eilandjes.