Op weg naar Andalusië

16-01-2016 Weer een wandeldag …El Mojòn en Las Salinas

Gelukkig weer heldere lucht en volop zon… wel een straffe wind…. Eerst een ochtendwandeling langs boulevard en strand in noordelijke richting naar de haven van Pilar de Horadada. Op zaterdagochtend zijn er aardig wat joggers, hondenuitlaters en wandelaars op pad. De havenpier is apart met z’n gekleurde rotsblokken. We zien in een hoge palmboom een nest met Monniksparkieten die hun aanwezigheid verraden door luid geschetter. 6 kilometer later zijn we terug en gaan richting San Pedro de Pinatar om wat inkopen te doen en te tanken. Vlak bij zijn weer grote zoutmeren en we vinden het niet erg daar nog eens een wandeling te maken. We kiezen voor die in San Pedro (Playa la Mota). Een kaarsrechte lange pier, in de Mar Menor, die regelrecht naar La Manga aan de overkant lijkt te gaan. Aan weerszijden grote zoutmeren met veel watervogels zoals Flamingo’s, geoorde Futen, Aalscholvers en veel soorten eenden en meeuwen. Aan het begin staat een oude molen en na zo’n 3 km weer één. Daar draaien we om. We besluiten om de paar km terug te rijden naar El Mojòn voor de overnachting. Een heel rustig plekje. In een paar bomen zijn een stuk of 30 parkieten even nog wat aan het rond kwetteren en een enkele camperaar zoekt nog een geschikte standplaats als de zon onder gaat.

17-01-2016 Cartagena voorbij.

We gaan vandaag toch ons mooie plekje verlaten om verder op te kijken… er komen er nog zo veel… In Cartagena gaan we onze gastank bijvullen en ons afvalwater lozen. Tegenover het servicestation is een Eroski waar je de was kunt laten doen binnen een uur; dat lijkt wel een goed plan… alleen de Eroski is dicht… alleen vandaag of permanent? Dat is niet duidelijk. Dan maar nog even geduld. Het gaat door naar La Azohia; daar waren we al twee keer eerder en een volgend bezoek waard. We passeren eindeloze velden met artisjokken en de eerste plastik kassen komen in zicht. Op het camperveldje staat het aardig vol, maar we vinden toch een eerste klas plaatsje met zeezicht en “zonneterras”. Wel is waar moeten we de oprijblokken gebruiken, want het terrein is alles behalve waterpas, maar het lukt. Even een sokkenwasje dan maar… de zon en een briesje doen de rest. Stoeltjes buiten en heerlijk in de zon lunchen en daarna speuren naar de veldleeuweriken die rondscharrelen, een boekje lezen en/of de activiteiten van de medecamperaars aanschouwen; er is altijd wat te zien. Tegen vijven gaan we op pad, langs de boulevard richting het haventje. De bedoeling is vandaag uit eten te gaan. Er is niet veel open, ondanks het aantal dagjesmensen. Halverwege komen we langs Bodega Molino die tot 23.00 uur open is. Het terras zit helemaal vol. We lopen door tot de haven, waar in de rambla ook nog een stuk of 20 campers staan. Op de terugweg leggen we aan bij Molino; eerst de wijntje op het terras en later eten we binnen een heerlijke vis-paella. Het is een gezellige tent! De rode wijn smaakt erg lekker en we nemen een 5 liter doos van het zelfde mee als we afrekenen.. De zon is net onder als we weer terugwandelen naar ons campertje. Er is een mooi lichtjespanorama aan de overkant bij Mazaron en Isla Plana.

18-01-2016. Een heen-en weer wandeling

Oei… wat schijnt die zon al lekker warm zo vroeg! Na een rustige start gaan we tegen elven op pad. Eerst de boulevard langs richting de haven en dan bij de rambla omhoog; een keienpad. We lopen door een woest landschap vol met planten, bloemen en vogels naar het gehucht Capillo de Adentro. Op de verharde weg aangekomen strijken we even neer op een bankje om vervolgens via een omweggetje weer terug te lopen. Helaas houdt het GPS-je van Nart er mee op en voordat hij dat in de gaten heeft zijn we al weer een kilometer verder. Terug dan maar weer. Toch afslaan bij de bron. Dan mis ik ineens de verrekijker; op het bankje laten liggen? Nog maar verder terug dus. Hij ligt niet op het bankje, maar op een muurtje, daar waar in mijn vest heb uitgetrokken. Gelukkig maar! Weer op weg nadat we onze boterhammen bij de bron hebben opgegeten. Wat een schitterende natuur hier, met die hoge bergen om ons heen. Die bergen houden meteen een hoop wind tegen zodat het in deze hoek altijd lekker warm is…. Tegen half vier zijn we terug met 11,5 km in de benen. Stoeltjes buiten en lekker thee drinken en lezen in de zon.

19-01-2016 We “verkassen”.

Er moeten huishoudelijke taken worden verricht, de watervoorraad moet worden aangevuld net als de koelkast. We verplaatsen ons vandaag maar 30 km. Na de boodschappen bij de Lidl in Mazzaròn gaan we door een compleet kassenlandschap naar Calnegre. Daar is een camperplaats met servicefaciliteiten, waaronder een wasmachine. De plek ligt vlak aan het strand, dat hier voornamelijk uit kiezels bestaat. We worden welkom geheten door een goed Engels en Duits sprekende Spanjaard. De overnachting kost hier 6 euro en de was wordt voor 4 euro gedaan. Morgen (nat) klaar. Er zijn wel waslijnen om de was dan te drogen te hangen. Ik geef een tas vol mee. ’s Middags gaan we natuurlijk een eind wandelen. We waren hier al eens eerder, toen met de fiets vanuit Ramonete. We lopen nu naar het zandstrandje in een baai, alleen bereikbaar via een omhoog en omlaag slingerend pad. Al met al zo’n 5,5 km, met flinke klimmetjes erin. Aan het strandje staat 1 camper, de uitspanning is gesloten. Terug op de camperplaats zitten we nog even buiten.

20-01-2016 Een rijdende droogcabine

Helaas de zon schijnt niet en daar zitten we dan met 5 kilo natte was. We hangen zoveel mogelijk op lijntjes en hangertjes binnen en in een rijkelijk naar wasmiddel geurende camper gaan we op weg… op zoek naar de zon. Richting Àquilas, maar eerst even kijken bij Calarbadina; zo'n 25 km verderop, daar was een aardig stuk strand met wat begroeiing, een mooi plekje om een nacht te blijven en zo waar de zon schijnt hier. Er staan aardig wat campers, maar er is plaats genoeg. Ramen open, was naar buiten en drogen maar!!! Na een uurtje wint de bewolking het en er vallen wat druppels… de was maar weer naar binnen dan. Even later: weer zon… Tegen half drie trekken we de wandelschoenen aan en gaan op pad; eerst wat bergjes over en dan naar de toren net voorbij Calarbadino, dat net voor de Cabo Cope ligt, een hoge ruige kaap. 3 gevonden geocaches, 11 kilometer en 3 ½ uur later zijn we weer terug bij de camper, waar we ons een koud biertje goed laten smaken…. Het grootste gedeelte van de was is dan droog.

Langs de Costa Blanca

12-01-2016 Bezoek aan Xàtiva (Burriana via Xàtiva naar Ibi)

Er wordt rondom ons flink gepoetst. Matjes worden uitgeklopt en ruiten gewassen; en wij doen mee want we gaan weer een eindje verder. We kletsen nog even met Peter en Riet (de vorige eigenaars van ons busje) en zeggen tot ziens en doen daarna de super aan voor mondvoorraad. Het is een mooie route, het binnenland in. Midden tussen de sinaasappel- en olijfboomgaarden slingert zich de weg richting Valencia. Daar is het even opletten met die grote rotondes maar we worstelen ons door het drukke verkeer en zijn dan op weg naar Xàtiva. Volgens onze ANWB navigator een bezoek waard. Na wat speurwerk naar een geschikte parkeerplaats en gewapend met een stadsplattegrondje beginnen we na de lunch aan de wandeling. Via een mooi park komen we bij de start. Tegen de berghelling ligt een van de grootste Moorse forten van Spanje. Door de hoge statige herenhuizen is het goed dwalen in de schaduwrijke straten, vaak geplaveid met gladde marmeren tegels. Grootse gevels en versierde deuren geven het oude centrum een prettige sfeer. We lopen trouw de roodgemarkeerde route die langs de mooiste en belangrijkste bouwwerken komt: o.a. de Colegiata Basilica (helaas nu gesloten), het voormalige hospitaal en diverse andere kerken. We klimmen even naar een uitzichtpunt en hebben weids zicht op de hele stad en omgeving. Doordat we Xàtiva bezoeken, dat een eind het binnenland in ligt, slaan we een hele punt van de Costa Blanca over van Cullera tot en met Benidorm. Daar waren we al een paar keer…. We overnachten in Ibi. Morgen komen we weer aan zee, bij Alicante.

13-01-2016 Een “we- zien- wel-dag”. (Ibi via Xixona, Alicante en Santa Pola naar La Marina)

Oei… het was nogal fris vannacht! Ibi ligt op ruim 700 mtr hoogte en dat is toch -7° in vergelijking met zeeniveau, dus de minimumtemperatuur zakte een aardig eindje onder de 10°. Gelukkig hebben we ons kacheltje: eerst een kwartiertje voorverwarmen en dan pas opstaan…. We kiezen voor de mooie groene kronkelende route op onze kaart via de Carrasqueta-pas. Die gaat over 1024 mtr hoogte richting Alicante. De uitzichten zijn grandioos. We hebben mooi zicht op de nog hogere Peña Migjorn berg en de hele kuststreek. Beneden gekomen willen we “even” shoppen bij de Lidl in St Joan d’Alacant voor sinaasappels en brood, maar die vinden we niet op het door onze tomtom aangegeven coördinaat. Dat maar naar de Carrefour…. Niet “even”dus, de enorm grote winkel verleidt ons om meer rond te kijken dan nodig is en ook meer te kopen. We vragen even bij het Vodafone-filiaal aldaar hoe we ons internettegoed kunnen bekijken maar dat is volgens de meneer niet mogelijk… gewoon afwachten tot het op is..? We rijden vervolgens naar de vuurtoren bij Cap de l’Horta, net voor Alicante. O ja hier waren we 3 jaar geleden ook al eens… de vuurtoren kun je niet bereiken over de weg…. Via Alicante rijden we dan de kust weg richting La Marina; daar waren we ook eerder op een mooi plekje vlak aan het strand. Het geasfalteerde pleintje is helemaal leeg… maar iets verderop vlak bij het visrestaurantje staan een stuk of tien campers. Bij navraag is de politie al een paar keer voorbij gereden zonder actie te ondernemen dus we zoeken een plekje. Meteen de benen strekken voor een strandwandelingetje; nog een uurtje en de zon is alweer onder. Voor morgen zijn de plannen al duidelijk, net als de weersverwachting.

14-01-2015 La Marina, wandeling door de salina’s

We beginnen de dag met een appje naar Alice en Abe om ze te feliciteren met hun 40^ste trouwdag… Ze zijn op weg naar Texel…. Dan klopt de buurman op de deur: “de politie reed net langs en heeft alle kentekens op geschreven” is de mededeling. Hij gaat vertrekken. We halen onze schouders op: we zien wel….Vandaag maken we in ieder geval de wandeling door de salina’s die binnen de omheining van het Parque Natural de les Salina’s de Santa Pola liggen. Een mooie en leerzame route, meestal door duinzand of over plankiers. Overal onderweg staan informatieborden over planten, dieren en bomen. Er zijn diverse kijkhutten en we zien op de grote zoutmeren dan ook flamingo’s, kluten en steltkluten, bergeenden en diverse strandscharrelaartjes. We lopen tussen de grote zoutwinplassen door om bij een hoge uitkijk te komen. Via een pad dichter langs het strand gaat het weer terug naar de ingang. ’s Middags lopen we nog een keer richting het zuiden om daar het beplante duingebied te bekijken. Het levert in ieder geval schoenen vol zand op naast 3 geocaches. We blijven nog een nachtje hier.

15-01-2016 Een dagje regen….

De voorspelling klopt precies: een regendag. Toch rijden we naar Parque Natural de Fondo. In het bezoekerscentrum krijgen we veel informatie over dit park en een folder met alle Natuurparken in de provincie Valencia; daar hebben we wat aan! Het advies voor vandaag is een klein rondje te maken over de met houten vlonders betimmerde route, want verder op is nu alleen maar modder. Met paraplu’s en verrekijker gewapend gaan we op pad. Echt leuk is het niet, maar we zien toch het nodige aan waterspul, oa. Flamingo’s, Ibissen en een veelheid aan eenden. Hier komen we beslist nog eens terug op een zonnige dag want het is een schitterend mooi park. Daarna gaan we op zoek naar een plek om te lozen; 2 jaar geleden kon dat in La Zenia, net voorbij Torrevieja, op een grote parking achter de Mercadona. Na even zoeken vinden we de plek terug. Dan nemen we de weg langs de kust en gaan op zoek naar een mooi plekje voor de nacht. In Torre de la Horada herkennen we de bont geschilderde pier en iets verder bij Plaja de Mòjon zien we een rijtje campers staan. Een rustig plekje vlak bij het strand. Ondertussen is de regen opgehouden en breekt de zon door: tijd voor een flinke wandeling in zuidelijke richting over de promenade en het strand. We lopen door tot we de masten van de boten in de haven van San Pedro de Pinatar zien en keren dan weer om. Voor morgen is weer een zonnige dag voorspeld.

Richting Valencia

3. Ebrodelta en via een bergetappe naar Burriana

08-01-2016 Naar de Ebro-delta

Om 10.00 uur staan we in de winkel van camperbenodigdheden in Cambrils. Er is een grote keuze, dus Nart sloopt eerst maar even het oude kapotte pompje eruit om te overleggen welke we als vervanging moeten hebben. We nemen er een die wat krachtiger is, maar of ie dan ook langer meegaat? Dit is onderhand pompje nummer 5 sinds de aanschaf van deze camper. Nart is niet zo’n handige klusser, maar dit lukt hem nog wel; na een half uurtje is het nieuwe pompje geplaatst en hij doet het ook nog…. We kunnen weer verder. Een 60 kilometer rijden en we zijn in de Ebro-delta. We hebben nog nooit overgeslagen om hier een paar dagen te fietsen of te wandelen. Er is zo veel te zien in dit waterrijke, geheel vlakke gebied. Deze keer kiezen we de noordkant van de Ebro en strijken neer op een nieuwe camperplaats in Deltebre. Een mooi uitgangspunt om de omgeving te verkennen. Omdat het wat laat is (14.15 uur) voor de 17 km lange en 4 uur durende fietsroute richting de baai Badia del Fangar, en we die op ons gemak willen doen,gaan we nog een keer naar Riumar, de monding van de Ebro. Omdat we van te voren niet goed kijken waar we nu starten, fietsen we totaal de verkeerde kant op en na 5,5 km zijn we weer bij de startpositie terug!! O … we zitten aan de noordkant van het brede kanaal…. Nou toch maar nu de goede kant op dan. Lekker de wind in de rug, dat schiet goed op. We zien flamingo’s vanaf de grote uitzichttoren, passeren het haventje met terrasjes (nee nu maar even niet, anders zijn we voor donker niet terug!), de vuurtoren en een paar kijkhutten. De terugweg valt wat tegen, met pal de wind tegen. Net voor de zon helemaal verdwenen is zijn we terug.. totale afstand: 32 kilometer….!!

09-01-2016 De kef –en blafroute

Het heeft vannacht wat geregend en het is bewolkt, maar dat houdt ons niet tegen om de fietsroute naar de Baai van Fangar te gaan maken. Ook hier weer enthousiaste richting bordjes aan het begin van de route en daarna… zoek het zelf maar uit. Gelukkig hebben we een kaartje met beschrijving, maar dat is nog geen garantie voor de juiste paden.. Bij elk boerderijtje of bedrijfje dat we passeren worden we ontvangen met (vaak) agressief geblaf of gekef . We fietsen door de rijstvelden en bereiken de Badia del Fangar, een immens grote baai met een haventje, aanlegsteigers , vuurtoren heel ver weg aan de overkant en honderden watervogels: aalscholvers, flamingo’s, reigers, meerkoeten,meeuwen, eenden en nog meer. Er zijn tientallen fotograven plaatjes aan het schieten en Nart doet enthousiast mee. Na 3 uur fietsen zijn we weer terug in Deltebre, lunchen daar en gaan dan per camper naar Riumar( net als gisteren) en wandelen op ons gemak langs alle kijk en observatieposten in het gebied bij de monding van de Ebro, dat Garxal wordt genoemd. Ondertussen is de zon door de wolken gebroken en we maken een heerlijke wandeling waarbij genoeg te zien is.

10-01-2016 . Torrenostra

Zondag vandaag. Lekker rustig op de weg dus; het gaat tussen de sinaasappel-boomgaarden door. De plannen: een wandeling maken bij Torrenostra. We waren hier al eerder, maar dan aan de zuidkant van dit gebied. Een korte rondwandeling van 5 kilometer; eerst een eind langs het strand tot aan de uitkijk en dan de rietlanden in tussen kleine meertjes door. Het waait nogal adembenemend, maar de temperatuur is prima, een jas is eigenlijk niet nodig. Na zo’n 300meter wordt het pad geblokkeerd door diepe plassen waar we niet omheen kunnen, laat staan doorheen, dus dan maar terug en de route linksom proberen. Dat lukt beter. We verwachten eigenlijk wat watervogels te zien maar het blijft bij een enkele meeuw in de lucht. Zelfs de gewone eendjes hebben al dit water vandaag niet kunnen vinden. Ons einddoel vandaag is Burriana, net voorbij Castello. In ons foldertje: Parc natural del Prat de Cabanes-Torreblanco (waar ook de wandeling in stond) geeft aan dat er op onze route een interessante streek is nl.: Parque Natural del Desierto de las Palmas. We zetten het in de tomtom en die wijst ons de weg. Eerst vanaf de doorgaande weg de N-340 via kleine smalle weggetjes de berg op. Schitterende rode aarde met olijfbomen en palmen in een vallei en een grandioos uitzicht over de kust. Er staan allerlei namen van wielrenners op de weg gekalkt.. is de Vuelta hier onlangs langs gekomen? We passeren oude kerkjes en een kloosterruïne. Beneden gekomen is het niet ver meer naar de haven van Burriana. We kennen deze plek van onze vorige trip. Er staan ook nu aardig wat campers. De plek is een zgn. gedoogplek en het is altijd spannend of de lokale autoriteiten tijd en zin hebben om de plaats te ontruimen. Er staan hier vooral veel Nederlanders, maar ook Duitsers, Engelsen en Fransozen. We vinden een mooi plekje en kletsen even met de buurvrouw die ook vandaag is gearriveerd. Ze komt uit Veldhoven en woont met haar Eindhovense echtgenoot al weer lange tijd in Ede.

11-01-2016. Wandel- en fietstochtje.

Het heeft vannacht flink gestormd; we stonden te dansen op onze bandjes. Maar als we wakker worden is de wind weg en schijnt de zon. We besteden deze dag aan een wandeling langs de boulevard en het strand in noordelijke richting en na de lunch fietsen we een eind naar het zuiden, naar l’Estany de Nulles. Er zijn veel vogeltjes te zien in de palmbomen langs het strand. De plas bij Nulles is een grote vijver met veel eenden (muskus-, soep- en wilde eenden ) die meteen op ons afkomen en om brood bedelen. Verder zien we Aalscholvers, op elk paaltje wel één. Terug op het camperveldje worden we begroet door Peter, de vorige eigenaar van onze Pözzle. Niet te geloven: elke campertocht komen we hem en zijn vrouw Riet wel een keer ergens tegen en de eerste vraag is steevast: en… bevalt de Pözzle nog altijd?

Door Catalonië

Allereerst iedereen hartelijk bedankt voor de leuke reacties. We lezen ze met veel plezier!!

04-01-2016. Miezerweer en internet (Bellecaire - Sant Feliu de Guixols)

Pas laat op… het miezert en dat maakt dat we ons plan om naar de kasteelruïne van het dorp te wandelen niet uitvoeren. Na wat poets-, loos-en bijvulacties gaan we op weg naar San Feliu de Guíxols. Onderweg nog even bij de Lidl in Plaja d’Aro aan. De Spaanse specialiteiten van deze winkelketen staan ons wel aan: veel soorten groentes, vers warm brood, lekkere drankjes, aparte toetjes en de tortilla’s.. In San Feliu zien we dat de ons bekende camperplaats is uitgebreid met een etage hoger en nu kan er minstens het dubbele aantal campers staan. Wij zetten ons neer op het oude vertrouwde gedeelte. Na lunch en wat “rustig-aan” gedoe, stappen we om 3 uur op. De winkels gaan pas weer tussen 4 en 4.30 uur open. We willen naar de Vodafone winkel om een internetbundel voor onze MiFi aan te schaffen. Eerst even langs het strand en de boulevard… dit blijft een gezellige wandeling. We pikken een cache op bij het kleine piertje waar een groot anker ligt en lopen dan het centrum in. Bij de Vodafone kopen we een internetbundel voor 1 maand voor 15 euro, waar ook nog 5 euro beltegoed in zit. We zullen zien hoe dit werkt. Wel fijn dat we niet meer afhankelijk zijn van toevallige Free-WiFi-spots of de McDonalds. Natuurlijk duiken we nog “even” de grote Chinese super in, een soort Action in het kwadraat. Altijd vind je er iets wat je eigenlijk niet nodig hebt…..

05-01-2016 Een omtrekkende beweging.. (San Feliu naar Al Catllar)

Ik moet nog steeds wennen aan dat 2016… We willen vandaag een flink eind zuidwaarts, Barcelona voorbij. We stippelen een route er om heen uit, dus niet langs de bekende, zeer drukke kustweg. We laten daarbij de toeristische stadjes als Tossa de Mar, Lloret , Blanes, Malgrat en Calella voor wat ze zijn. Ook Sitges staat vandaag niet in onze Tomtom. De weg gaat richting het bergmassief van Monseney en we hebben er geregeld mooi zicht op. Het weer is zonnig . Het eerste stuk gaat door veel industriegebieden, na Terrassa is het zeer de moeite waard. Bij Torredembarra komen we weer vlak aan zee en de camperplaats die we voor vandaag als eindbestemming hebben gekozen ligt daar vandaan nog 6 kilometer landinwaarts. En gezellig dorpje, rustige camperplaats aan het kleine stroompje de Gaía. We kiezen voor deze plek omdat er in de campergids staat dat er uitgezette wandelingen ter plekke zijn. Na installatie natuurlijk eerst een rondje door het dorp, naar de kerk en de kasteelruïne. Overal bordjes met wandelingen die gemaakt kunnen worden; de Camino naar Santiago loopt hier langs en GR 172. Dat wordt nog moeilijk kiezen morgen.

06-01-2016 Wandeling naar het stuwmeer (El Catllar)

Gisteravond, toen we net zaten te eten hoorden we een hoop kabaal met knallen en sirenes… waarschijnlijk had het te maken met 3 koningen?? We besluiten om vandaag een “rustige”dag te houden, d.w.z dat de camper op zijn plaats blijft. Een wandeling maken behoort tot de categorie ontspanning… We kiezen voor de wandeling naar het stuwmeer, ongeveer 5 km noordwaarts. Het eerste stuk volgt de Camino en de Grand Randonné 172, duidelijk door tekens en bordjes aan gegeven. Als we afbuigen naar het stuwmeer wordt het wat vager, maar we komen er. Het wemelt van de paden. Het vervolg naar de dam omhoog is puur speurwerk en na flink wat geklauter bereiken we ook die. Dan merken we op dat ze wandeling waarschijnlijk voor de zomerperiode bedoeld is, want het pad loopt al gauw uit in een soort moeras. We kunnen uitwijken naar een hoger gelegen route zonder al te natte voeten te krijgen. Na een picknick in de zon en het laatste stuk over de weg bereiken we ( ruim 3 uur later en een dikke 10 kilometer onder de zolen) uiteindelijk het dorp weer. Een schitterende tocht! Na een uurtje uitrusten gaan we toch weer op pad, nu de andere kant van het dorp omhoog. We lopen door tot we uitzicht op zee hebben en daar vlakbij vinden we nog een cache. Alles bij elkaar een schitterende dag! Morgen weer een eindje verder.

07-01-2016 Even (ge)strand…

Ai!!! Het waterpompje werkt niet meer; lastig hoor ineens geen water meer uit de kraan. Lang leve internet…. We googelen een camperbedrijf iets verder op aan de weg naar het zuiden, in Cambrils. Helaas.. vandaag nog gesloten…. We maken van de nood een deugd en besluiten op een camperparking iets verderop tot morgen te wachten… We kunnen een plekje vinden pal aan het strand, ik kan de wasmachine gebruiken.. ( elk nadeel heeft z’n voordeel) en er zijn douches . Het weer is fantastisch voor de was en voor ons: lekker buiten zitten en een strandwandeling maken. We genieten van een schitterende zonsondergang!

Van Waalre tot over de Spaanse grens

29 december 2015 Het vertrek: (Waalre - Dudelange (L))

De eerste dag van onze reis leggen we 270 km af en eindigen tegen vijven in Dudelange in Luxemburg tegen de Franse grens aan. Zoals gewoonlijk even de omgeving verkennen door een korte wandeling te maken.

30 december 2015 Mist en zon (Dudelange - Vaivre -et-Montoille)

Voordat we de volgende dag Frankrijk in gaan, tanken we voor 88 cent per liter diesel . Hoewel aardig mistig onderweg, gaan we toch de wandeling bij Arry maken. Het heeft wel iets: al die nevels tussen de bomen. Alleen wel jammer dat het beloofde uitzicht over de dalen van de Moezel en de Seille voor ons onzichtbaar blijft. Arry heeft een 13^e eeuwse kerk. We vervolgen onze route door de Vogezen. Hier en daar is er ineens volop zon, wat verder duiken we weer de mistbanken in. Het is rustig op onze route. We stoppen op een prachtige plekje aan een groot meer in Vaivre-et-Montoille bij Vesoul. We kunnen net voordat het helemaal donker is een ronde van 1 uur om het meer maken.

31 december 2015 Op bezoek in Molamboz..(Vaivre via Molamboz naar Louhans)

Gisteravond hebben we gebeld met Dik en Els en afgesproken dat we ze vandaag komen bezoeken in hun huis in Molamboz. Via Beçanson, waar we nog wat inkopen doen, bereiken we rond enen het piepkleine dorpje Molamboz. We kletsen wat bij, lunchen samen en bekijken hun woning van voor naar achter en van beneden tot boven. Daar heeft Dik heel wat klusuren in zitten… en er achter ligt ook nog een mooie tuin! Tegen drieën stappen we weer op; we willen nog een eindje door en eindigen de dag in Louhans. Een rustig plekje aan een rivier. Twee andere camperaars hebben er ook voor gekozen hier de jaarwisseling door te brengen. Natuurlijk een rondje door het heel aardige stadje. Ik kook een potje en we kijken wat Franse tv op de laptop tot klokslag 12. Wat een rust hier 2 kleine knalletjes en dat was het..

01-01-2016 Een illegale overnachting na een lange dag (Van Louhans naar Sète)

Bij tijds op en we vervolgen onze route richting Spanje. Het is behoorlijk mistig, maar erg rustig op de weg. We willen vandaag de Cote d’Azur bereiken. Een goede 450 km. De rit gaat via Lyon de Rhone langs en dan naar Nimes. Het laatste stuk van Montpellier naar Sète is het donker en het regent en waait hard. De camperplaats blijkt gesloten van september tot maart, maar wij vinden toch een plekje vlak voor het afgesloten terrein. De temperatuur is aanzienlijk hoger; we hebben ons kacheltje niet nodig. Morgen de Spaanse grens over ?; eerst maar eens afwachten hoe het weer is….

02-01-2016 Lagunes en flamingo’s (Sète naar Le Boulou)

Volop zon… We zien nu waar we gisteravond hebben geparkeerd: pal voor de ingang van het terrein, maar ja dat was toch afgesloten… er ligt aardig wat water om ons heen. De zee is wat gekalmeerd. Na ontbijt vertrekken we meteen: we staan hier illegaal…. We volgen de kustweg nadat we in Agde boodschappen hebben gedaan. We bezoeken kort het hoog gelegen dorpje Bages en zien in de lagunes die we passeren massa’s flamingo’s. Lunchpauze is in Peyriac de mer. Hier maakten we een aantal jaar geleden al eens een mooie wandeling. We kijken even bij 2 camperplaatsen (Port-la-nouvelle, midden op een industrieterrein en Fitou, tussen de drukke weg en het spoor) , maar die zijn beide geen goede start voor een wandeling. Dus verder dan maar, met zicht op de Pyreneeën. Uiteindelijk rijden we door tot Le Boulou, 10 km voor de Spaanse grens. Een rustige camperparking die nadat wij tegen vieren hier aankwamen, steeds voller wordt. We wandelen in het zonnetje even naar de Mac om wat mail te lezen en het stadje in. Morgen dus echt Spanje in!

03-01-2016 Heel veel ooievaars…. (Le Boulou via nat.park des Aiquamols de i’Empordà naar Bellcaire d’Empordá)

We gaan vandaag een klein stukje verder, zo’n 68 km. We komen de Spaanse grens over. We gaan naar het Nationale park waar we 3 jaar geleden ook al eens waren. We willen een van de andere routes wandelen. De regio net onder Roses ligt vol met lagunes en er zijn heel veel watervogels te zien. Het begint al met de tientallen ooievaars en evenzoveel nesten. Het geklepper is niet van de lucht. Het is een fijne wandeling waarbij we meerkoeten, waterhoentjes, dodaars en veel andere vogels zien. Zelfs een purperkoet zien we op een rustig plekje rondscharrelen. Op de hele route zijn een stuk of 8 vogelhutten gemaakt. Tegen drieën zijn we terug bij de camper om nog 20 km verder te rijden naar een camperparking waar we kunnen douchen en water innemen. Dat laatste is hard nodig want het watertappunt waar we vanochtend water probeerden te tappen was zonder notificatie buiten werking.

Welkom op ons Reislog!

Hallo en welkom op ons reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest!

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.Wil je niks ontvangen dan kun je je afmelden. Facebookvrienden krijgen via een melding op FB te lezen als er nieuwe verhalen of foto's zijn. Je ziet regelmatig het verzoek om ons foto's cadeau te geven... doe dit alsjeblieft NIET; we hebben nog een grote voorraad aan tegoed.

We zien je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Tineke en Nart